Ülkenin aydınlık ve karanlık insanları

Dut ve kiraz ağaçlarını, bahçeli evleri. . “Korku, dehşet bulaşıcı bir hastalık gibiydi aslında. . . Ranta kurban gittiler tabii ki hepsi. . . . Duygu geçişleri, beden hakimiyeti ve güzel sesiyle belleklerimize kazındı Ezgi H. RANTA KURBAN GİDENLER“Ben Eskiden çok Ünlüydüm” adlı oyun ne çok şeyi hatırlattı bize. Oyunun kahramanı Mavi. . Ben ortaokula gidiyordum ama dün gibi hatırlıyorum bu vahşeti. . Her iyi ve kötü zamanları dün gibi hatırladığım çocukluğuma gitmek ne iyi geldi. ZOR YILLARYıl 12 Mart 1995 günü akşam saatlerinde İstanbul’da Alevi vatandaşların çoğunlukta yaşadığı Gazi Mahallesi’ndeki dört kahvehane ve bir pastane aynı anda kimliği belirsiz kişilerce bir taksiden otomatik silahlarla açılan ateşle taranmış. . . Günümüzde başlayan oyunda idealist bir oyuncunun yaşamına tanıklık ediyoruz. . Oyunda Mavi de o günleri anlatıyor, gözleri yaşlı. Ve şu cümle, yüreğime yüreğime vuruyor: “Arkadaşlarım ‘Alevilerin elinden yemek yenmez’ dedi, biz pismişiz, yemin ederim anne ben söylemedim Alevi olduğumuzu. . Ne diyor Mavi oyunda. Sonra “Tetris”, “Alf”, “Süper Baba”, “Çarkıfelek”, “İkinci Bahar”, “Cartel” ve diğerleri. Hoş, aslında bugün de çok açık bir havada değiliz ya. . Geçmiş ile bugüne yolculuk yapan Mavi’nin öyküsü aslında hepimizin hikâyesi. Sınavı hiç bitmeyen aydınlık insanların, gericilerden neler çektiğini mesela. . Yaklaşık 85 dakika ve tek perde. Bir anda insanların ayrıştırıldığı o sisli günler geliyor gözümüzün önüne. Ve ölenler, yaralananlar. . . Oyunda Mavi’yi Ezgi Hüyükpınar Erarslan canlandırıyor. BAŞARILI BİR METİNTek kişilik oyunlar bizi ilk başta biraz korkutuyor. . ” En yakın arkadaşları Esra ve Feyza için bir anda “öteki” oluvermişti Mavi. . ” Ülkemin aydınlık insanları ve yüreği karanlık insanları. Bu ülkenin aydınlık insanları ve bu ülkenin yüreği karanlık insanları. . . . Erarslan’ın başarılı oyunculuğu. Çok başarılı bir metin ve dikkat çeken bir oyunculuk seyrettik. . Gökhan Erarslan’ın yazdığı ve yönettiği “Dilemma” serisinin ikinci oyunu “Ben Eskiden Çok Ünlüydüm”, bizleri 1990’lı yıllara götürüyor. . . Peki, bu 90’lı yıllar gerçekten tatlı bir rüya mıydı yoksa bitmek bilmeyen bir kâbus mu? 90’lı yıllar benim çocukluğum. Bu önyargıdan kurtulmamız için böyle oyunlara ihtiyacımız var. Bu hikâye hepimizin hikâyesi, Mavi anlatıyor sahneden, kaçırmayın!",Gökhan Erarslan’ın yazdığı ve yönettiği “Dilemma” serisinin ikinci oyunu “Ben Eskiden Çok Ünlüydüm”, bizleri 1990’lı yıllara götürüyor",.

Ülkenin aydınlık ve karanlık insanları

Duygu geçişleri, beden hakimiyeti ve güzel sesiyle belleklerimize kazındı Ezgi H. . . Sınavı hiç bitmeyen aydınlık insanların, gericilerden neler çektiğini mesela. . . Oyunda Mavi’yi Ezgi Hüyükpınar Erarslan canlandırıyor. . . Dut ve kiraz ağaçlarını, bahçeli evleri. . . Çok başarılı bir metin ve dikkat çeken bir oyunculuk seyrettik. . . Bir anda insanların ayrıştırıldığı o sisli günler geliyor gözümüzün önüne. RANTA KURBAN GİDENLER“Ben Eskiden çok Ünlüydüm” adlı oyun ne çok şeyi hatırlattı bize. Oyunun kahramanı Mavi. Ranta kurban gittiler tabii ki hepsi. . Yaklaşık 85 dakika ve tek perde. Erarslan’ın başarılı oyunculuğu. Oyunda Mavi de o günleri anlatıyor, gözleri yaşlı. Gökhan Erarslan’ın yazdığı ve yönettiği “Dilemma” serisinin ikinci oyunu “Ben Eskiden Çok Ünlüydüm”, bizleri 1990’lı yıllara götürüyor. . Ben ortaokula gidiyordum ama dün gibi hatırlıyorum bu vahşeti. . ZOR YILLARYıl 12 Mart 1995 günü akşam saatlerinde İstanbul’da Alevi vatandaşların çoğunlukta yaşadığı Gazi Mahallesi’ndeki dört kahvehane ve bir pastane aynı anda kimliği belirsiz kişilerce bir taksiden otomatik silahlarla açılan ateşle taranmış. . . BAŞARILI BİR METİNTek kişilik oyunlar bizi ilk başta biraz korkutuyor. . . Ne diyor Mavi oyunda. Bu ülkenin aydınlık insanları ve bu ülkenin yüreği karanlık insanları. . Peki, bu 90’lı yıllar gerçekten tatlı bir rüya mıydı yoksa bitmek bilmeyen bir kâbus mu? 90’lı yıllar benim çocukluğum. “Korku, dehşet bulaşıcı bir hastalık gibiydi aslında. . Ve ölenler, yaralananlar. ” En yakın arkadaşları Esra ve Feyza için bir anda “öteki” oluvermişti Mavi. . ” Ülkemin aydınlık insanları ve yüreği karanlık insanları. Bu önyargıdan kurtulmamız için böyle oyunlara ihtiyacımız var. Her iyi ve kötü zamanları dün gibi hatırladığım çocukluğuma gitmek ne iyi geldi. . . . Bu hikâye hepimizin hikâyesi, Mavi anlatıyor sahneden, kaçırmayın!",Gökhan Erarslan’ın yazdığı ve yönettiği “Dilemma” serisinin ikinci oyunu “Ben Eskiden Çok Ünlüydüm”, bizleri 1990’lı yıllara götürüyor",. Sonra “Tetris”, “Alf”, “Süper Baba”, “Çarkıfelek”, “İkinci Bahar”, “Cartel” ve diğerleri. Hoş, aslında bugün de çok açık bir havada değiliz ya. . Ve şu cümle, yüreğime yüreğime vuruyor: “Arkadaşlarım ‘Alevilerin elinden yemek yenmez’ dedi, biz pismişiz, yemin ederim anne ben söylemedim Alevi olduğumuzu. Geçmiş ile bugüne yolculuk yapan Mavi’nin öyküsü aslında hepimizin hikâyesi. Günümüzde başlayan oyunda idealist bir oyuncunun yaşamına tanıklık ediyoruz.