Zaman Nedir?

 
Zaman Nedir? Zaman Nedir?

Böylece dünyanın her yeriyle anında görüşebiliyoruz. O kendi salınım, titreşim yaparak uzay dediğimiz kapsadığı alanını, kendi oluşturuyor. Bu yüzden dünyadaki saatler yaklaşık yirmi kilometre yukarıdaki uydulardaki saatlerden günde 38 milisaniye daha geri kalır. Bu konunun daha kolay anlaşılması için bir kurgu hikâye ile anlatayım:Diyelim ki Tanrı bir nedenle kendi katında takvim ve saati olan bir cihaz yaptı. Ayrıca başlangıçta bizim istatistiksel matematik dediğimiz sistem devrede. Önceki bölümün sonunda fizik yasalarının neler yaptığına geçmeden önce başlangıçta ki uzay zamanın özellikle zaman konusunun çok karmaşık ve şaşırtıcı bir oluşum olduğunu belirtmiştim. Yani olaylar, enerjilerini, an, an dediğimiz kesikli aralıklarla değişim gösteriyor. Konuya iyi derecede aşina olmayanlar için burada da çok sürpriz yapılanmalar var. g. Muller Şimdi, Zamanın fiziği S. Dolayısıyla kuantum dünyasında hareket durmaz, durursa, zaman da durur. Bilindiği gibi zamana dördüncü boyut deniyor. Yine diyelim ki, bir süre sonra bir nedenle evrendeki hareketi durdurmaya karar verdi. Uzatmayalım, Tanrı evreni yeniden harekete geçirmek için düğmeye bastı. Ve her şey kendine özgü belli bir hız aralığında enerjiyi harcayabilir. Ayrıca zaman, gündelik yaşamda da bir saatlik yol on dakikalık iş vs. Yani kendi oluşturdukları mesafeyi katederek yine kendi oluşturdukları zamanı da kullanmış oluyorlar. Dolayısıyla içinde bir şey olmadan uzay oluşamaz. Bu mesafeleri frekans dediğimiz titreşimler oluşturuyor.  Zaten titreşim yani frekans, birim saniyedeki titreşim sayısıdır. Fizik yasaları evrende doğrusal akıp giden bir zaman yaratılmadığını söylüyor.  Burada doğal olarak aklınıza şu gelebilir; dağlar, taşlar kayalar vs. Bu da sinyallerin çıkış ve gideceği cihazların konumlarında kilometrelerce sapmaya sebep olur demektir. Zira kütle çekimi zamanı yavaşlatır. Yani ortada uzay yoktur. Bu yüzden NASA gönderilen uydulardaki saatlerin hızları yerdeki saatlerin hızına göre ayarlanmış, senkronize edilmiş olarak göndermiştir. Dolayısıyla önce uzay-zaman konusunu işleyelim sonra matematiğe devam edeceğiz. O anda tüm evrende hareket dondu, fizik yapı tamamen durdu. O da bilime göre tüm evrende kesikli hareket eder. ” Richard Muller a. Daha basit olarak söylersek; zaman olarak bildiğimiz unsur hareket bağlı bir şey. Biliyorsunuz istatistik, nicelik yani sayılacak nesneler, doneler gerektiren bir matematik alanıdır. Zamanın bu gerçekliğini, hepinizin kullandığı cep telefonları üzerinden bir örnek vererek anlatayım. Cep telefonları GPS (Global Positioning System) görelilik teorisinin zaman denklemlerini kullanarak çalışır. Eğer uydu ile dünyadaki saatlerde bu zaman farkı ayarlanmasaydı ne olurdu? O zaman yanı başınızda oturan arkadaşınıza telefon ettiğinizde bile gönderdiğiniz sinyal, arkadaşınızın telefonu on santim ötede olmasına rağmen onu asla bulamaz ve kontak kuramazdı. Bir süre sonra Tanrı geri geldi ve takvime baktı, takvim 2124 gösteriyordu yani aradan 100 yıl geçmişti. Tabii bu yanlış bir değerlendirme olur. İşte bu nedenle önceki bölümde fizik yasaları, amiyane bir tabirle önünde bulduğu enerji dediğimiz hammaddeye bakıp, ortada hiçbir örneği yokken, uzay zaman gibi ilginç bir mekanizmayı ön görmesi veya tasarlaması müthiş bir sonuçtur dedim. “Uzay ve zaman, görelilikle birbirine bağlanır. Zira yukarıda da belirtiğim gibi en, boy, derinlik dediğimiz boyutlar başıyla sonu arasında kendi ölçeklerinde mesafelere sahipler. Şimdi bu durumda dünyadaki zaman neyi gösterir? Cevap gayet basit: Dünyadaki takvim ve saat donduğu andan yani 20 Şubat 2024 saat on ikiden itibaren tekrar başlayacaktır. Evrenin çalışan sisteminin temeli böyledir. Konuyu özetlersek; evrende, bağımsız sabit bir hızda akıp giden zaman diye bir mevhum yok. Yani telefon görüşmesi olamazdı. Tabi, hareket etmek demek, enerji harcamak demektir. Özetlersek zamanı Einstein’in görelilik kuramından itibaren sabit bir şekilde akıp gitmediğini, kütle çekimi ve hıza göre değişken olduğunu biliyoruz. İyi de var olan her şey gibi, biz de doğup bir süre sonra yaşlanıyor ve ölüyoruz. Her neyse, hepsine gelecek bölümde devam edeceğim. Zira dağ, taş, demir, çelik var olan her nesne atomlardan oluşur ve tüm atomlar, kuantumlardan oluşan yapısı gereği durmaksızın hareket halindedir. Dolayısıyla başlangıçta ortaya henüz sayacak bir şey çıkmamışken, bir nesne yokken, böyle bir sayısal sistemin kendinde içkin var olması veya tasarlanması da çok düşündürücüdür. gibi mesafe ve hareket süresi için de kullanılan bir unsurdur. Eğer evrendeki zaman olaylardan bağımsız, kendiliğinden akıp geçen bir yapıda olsaydı, o zaman dünyadaki saat de, Tanrı’nın saatiyle aynı 100 yıl sonrasını göstermesi gerekirdi. İşte enerjinin hareket için kullandığı bu hız aralıklarına zaman diyoruz. Uzayın dış çizgisi yoktur dedik. Sistemde her nesne kendi zamanını kendi içinde barındırıyor. Bu sistem, gönderilen sinyalin yerini bulması için uydu ve yerdeki saatin eş zamanlı olması zorunludur, yoksa kullanılamaz. O anda tüm evren ve dünyada durmuş olan her şey kaldığı yerden harekete geçti. Nokta dahil, Planck uzunluğu kapsamında olan tüm nesneler yapılarında mesafe barındır. Bu durum birçok deneyle de kanıtlanmıştır. Muller’in söylediği şey, uzay ve zaman biri birinden ayrı iki şey değil, birleşik özelliklerdir. Zaman, diğer boyutların hepsine içkin olarak var. 140Prof. Böylece yanındaki saat, dünyadaki saat ile eş zamanlı çalışmaya başladı. Biz bu içinde enerji olan alanların kapsadığı dış sınırlarına hacim ya da uzay diyoruz. Bu durum defalarca kanıtlanmıştır. Şimdi artık doğa yasalarının eş deyişle fizik yasalarının bigbang anı ve hemen sonrası durumuna bakacağız. Buna bir benzetme yaparsak; şişirilmemiş boş balonla, şişirilmiş içi dolu balonun durumuna benzetilebilir. tamamı atomlarına kadar donmuş her şey o anda çalışmaya başladılar. Öyle düz bir akış şeklinde değil tıpkı bir film şeridi şeklinde kare kare devam eder.  Son olarak zaman ile ilgili bir başka özellik var. Şimdi bu konuyu mümkün olduğu kadar anlaşılır bir şekilde açıklamaya çalışayım: Öncelikle, uzay bir boşluk değil, bir nesnedir. Yani zaman verilerek ölçülebiliyor. Hareket yoksa zaman da yoktur uzay da yoktur. Evrendeki tüm uzay, enerjiden oluşmuş kuantum alanlardır. Peki aradan geçen bu aylar yıllar nedir? Kendiliğinden geçen bir zaman yoksa, bizim bu deneyimlediğimiz süre nedir?Bu bölüme kadar hep evrenin bigbang öncesi durumlarındaki birçok bilinmezler veya cevapsız soruları işledim ve yasaların nasıl var olup da bu evreni oluşturabildiğine dikkat çektim. Ve tüm olgular, kendine özgü mesafelerde hareket ederek oluşur. Konuya ödüllü fizik profesörü Richard Muller’den alıntıyla başlayalım. gibi milyonlarca, milyarlarca yıl sabit duran hareket etmeyen nesneler var ama zaman durmuyor diyebilirsiniz. Bu durumda, hangi ölçekte olursa olsun, uzay denilen hacim ya da alan, aynı zamanda başı ve sonu arasında bir mesafeye sahiptir. Çünkü kuantum alanları uzay oluştururken, bir şeyin içine girip kendine yer açmaya, sığmaya çalışmıyor. Kısaca uçmakta iken donan kuş, tam düşerken donan taş, dalgalanan deniz hareket eden insanlar vs. 140. “Büyük patlama “öncesinde” ne uzay vardı ne de zaman' Richard A. InstagramXFacebookLinkedlnBu makalede öne sürülen fikir ve yaklaşımlar tamamıyla yazarlarının özgün düşünceleridir ve Onedio'nun editöryal politikasını yansıtmayabilir. Enerjinin harcanması ise süreç gerektirir. . İşte akıp geçen bir zaman olmadığı için hareket durunca zaman da durdu. Yani uzay olarak görülen şeyin içi boş değildir, çok seyreltikte de olsa enerji bulunan alanlardır. Sonra bu cihazı dünyadaki takvim ve saate göre ayarladı. Uzay ve zamanda yaşamıyoruz, uzay-zamanda yaşıyoruz. Ancak bu boyut diğer boyutlardan ayrı olarak var olan bir boyut değildir. Evrendeki zamanın durumu budur. Ancak arada şu fark vardır, şişirilmemiş balon içi boş olsa da hala nesnedir ama içi boş uzayın nesnesi yok demektir. Önündeki cihaza baktı takvim 20 Şubat 2024 saat on ikiyi gösteriyordu ve düğmeye bastı. e S.

Zaman Nedir?

Yine diyelim ki, bir süre sonra bir nedenle evrendeki hareketi durdurmaya karar verdi. Yani zaman verilerek ölçülebiliyor. 140Prof. Evrenin çalışan sisteminin temeli böyledir. gibi mesafe ve hareket süresi için de kullanılan bir unsurdur. Biz bu içinde enerji olan alanların kapsadığı dış sınırlarına hacim ya da uzay diyoruz. Her neyse, hepsine gelecek bölümde devam edeceğim. Ayrıca başlangıçta bizim istatistiksel matematik dediğimiz sistem devrede. O anda tüm evrende hareket dondu, fizik yapı tamamen durdu. Biliyorsunuz istatistik, nicelik yani sayılacak nesneler, doneler gerektiren bir matematik alanıdır. Tabii bu yanlış bir değerlendirme olur. Böylece yanındaki saat, dünyadaki saat ile eş zamanlı çalışmaya başladı. Dolayısıyla önce uzay-zaman konusunu işleyelim sonra matematiğe devam edeceğiz. Enerjinin harcanması ise süreç gerektirir. İşte bu nedenle önceki bölümde fizik yasaları, amiyane bir tabirle önünde bulduğu enerji dediğimiz hammaddeye bakıp, ortada hiçbir örneği yokken, uzay zaman gibi ilginç bir mekanizmayı ön görmesi veya tasarlaması müthiş bir sonuçtur dedim. Uzatmayalım, Tanrı evreni yeniden harekete geçirmek için düğmeye bastı. Evrendeki zamanın durumu budur. Uzayın dış çizgisi yoktur dedik. Bu durum birçok deneyle de kanıtlanmıştır. Bu mesafeleri frekans dediğimiz titreşimler oluşturuyor. Bu yüzden dünyadaki saatler yaklaşık yirmi kilometre yukarıdaki uydulardaki saatlerden günde 38 milisaniye daha geri kalır. Öyle düz bir akış şeklinde değil tıpkı bir film şeridi şeklinde kare kare devam eder. Ve tüm olgular, kendine özgü mesafelerde hareket ederek oluşur. Konuya ödüllü fizik profesörü Richard Muller’den alıntıyla başlayalım. Şimdi artık doğa yasalarının eş deyişle fizik yasalarının bigbang anı ve hemen sonrası durumuna bakacağız. Bu yüzden NASA gönderilen uydulardaki saatlerin hızları yerdeki saatlerin hızına göre ayarlanmış, senkronize edilmiş olarak göndermiştir. Eğer evrendeki zaman olaylardan bağımsız, kendiliğinden akıp geçen bir yapıda olsaydı, o zaman dünyadaki saat de, Tanrı’nın saatiyle aynı 100 yıl sonrasını göstermesi gerekirdi. Bu da sinyallerin çıkış ve gideceği cihazların konumlarında kilometrelerce sapmaya sebep olur demektir. e S. Zira yukarıda da belirtiğim gibi en, boy, derinlik dediğimiz boyutlar başıyla sonu arasında kendi ölçeklerinde mesafelere sahipler. Zaman, diğer boyutların hepsine içkin olarak var. Uzay ve zamanda yaşamıyoruz, uzay-zamanda yaşıyoruz. Ancak bu boyut diğer boyutlardan ayrı olarak var olan bir boyut değildir. İşte akıp geçen bir zaman olmadığı için hareket durunca zaman da durdu. Böylece dünyanın her yeriyle anında görüşebiliyoruz. Yani ortada uzay yoktur. 140. Bu durumda, hangi ölçekte olursa olsun, uzay denilen hacim ya da alan, aynı zamanda başı ve sonu arasında bir mesafeye sahiptir. gibi milyonlarca, milyarlarca yıl sabit duran hareket etmeyen nesneler var ama zaman durmuyor diyebilirsiniz. Bir süre sonra Tanrı geri geldi ve takvime baktı, takvim 2124 gösteriyordu yani aradan 100 yıl geçmişti. Muller Şimdi, Zamanın fiziği S. Dolayısıyla başlangıçta ortaya henüz sayacak bir şey çıkmamışken, bir nesne yokken, böyle bir sayısal sistemin kendinde içkin var olması veya tasarlanması da çok düşündürücüdür.  Burada doğal olarak aklınıza şu gelebilir; dağlar, taşlar kayalar vs. Cep telefonları GPS (Global Positioning System) görelilik teorisinin zaman denklemlerini kullanarak çalışır. InstagramXFacebookLinkedlnBu makalede öne sürülen fikir ve yaklaşımlar tamamıyla yazarlarının özgün düşünceleridir ve Onedio'nun editöryal politikasını yansıtmayabilir. “Uzay ve zaman, görelilikle birbirine bağlanır. .  Son olarak zaman ile ilgili bir başka özellik var. Özetlersek zamanı Einstein’in görelilik kuramından itibaren sabit bir şekilde akıp gitmediğini, kütle çekimi ve hıza göre değişken olduğunu biliyoruz. Yani olaylar, enerjilerini, an, an dediğimiz kesikli aralıklarla değişim gösteriyor. Sonra bu cihazı dünyadaki takvim ve saate göre ayarladı. Şimdi bu konuyu mümkün olduğu kadar anlaşılır bir şekilde açıklamaya çalışayım: Öncelikle, uzay bir boşluk değil, bir nesnedir. Zira dağ, taş, demir, çelik var olan her nesne atomlardan oluşur ve tüm atomlar, kuantumlardan oluşan yapısı gereği durmaksızın hareket halindedir. Muller’in söylediği şey, uzay ve zaman biri birinden ayrı iki şey değil, birleşik özelliklerdir. Yani uzay olarak görülen şeyin içi boş değildir, çok seyreltikte de olsa enerji bulunan alanlardır. Nokta dahil, Planck uzunluğu kapsamında olan tüm nesneler yapılarında mesafe barındır. Bu konunun daha kolay anlaşılması için bir kurgu hikâye ile anlatayım:Diyelim ki Tanrı bir nedenle kendi katında takvim ve saati olan bir cihaz yaptı. O da bilime göre tüm evrende kesikli hareket eder. Zira kütle çekimi zamanı yavaşlatır. ” Richard Muller a. O kendi salınım, titreşim yaparak uzay dediğimiz kapsadığı alanını, kendi oluşturuyor. Ve her şey kendine özgü belli bir hız aralığında enerjiyi harcayabilir. Ancak arada şu fark vardır, şişirilmemiş balon içi boş olsa da hala nesnedir ama içi boş uzayın nesnesi yok demektir. Konuya iyi derecede aşina olmayanlar için burada da çok sürpriz yapılanmalar var. tamamı atomlarına kadar donmuş her şey o anda çalışmaya başladılar.  Zaten titreşim yani frekans, birim saniyedeki titreşim sayısıdır. Bu sistem, gönderilen sinyalin yerini bulması için uydu ve yerdeki saatin eş zamanlı olması zorunludur, yoksa kullanılamaz. Önceki bölümün sonunda fizik yasalarının neler yaptığına geçmeden önce başlangıçta ki uzay zamanın özellikle zaman konusunun çok karmaşık ve şaşırtıcı bir oluşum olduğunu belirtmiştim. Çünkü kuantum alanları uzay oluştururken, bir şeyin içine girip kendine yer açmaya, sığmaya çalışmıyor. Hareket yoksa zaman da yoktur uzay da yoktur. O anda tüm evren ve dünyada durmuş olan her şey kaldığı yerden harekete geçti. Peki aradan geçen bu aylar yıllar nedir? Kendiliğinden geçen bir zaman yoksa, bizim bu deneyimlediğimiz süre nedir?Bu bölüme kadar hep evrenin bigbang öncesi durumlarındaki birçok bilinmezler veya cevapsız soruları işledim ve yasaların nasıl var olup da bu evreni oluşturabildiğine dikkat çektim. Konuyu özetlersek; evrende, bağımsız sabit bir hızda akıp giden zaman diye bir mevhum yok. g. Ayrıca zaman, gündelik yaşamda da bir saatlik yol on dakikalık iş vs. Kısaca uçmakta iken donan kuş, tam düşerken donan taş, dalgalanan deniz hareket eden insanlar vs. Önündeki cihaza baktı takvim 20 Şubat 2024 saat on ikiyi gösteriyordu ve düğmeye bastı. Dolayısıyla içinde bir şey olmadan uzay oluşamaz. “Büyük patlama “öncesinde” ne uzay vardı ne de zaman' Richard A. İyi de var olan her şey gibi, biz de doğup bir süre sonra yaşlanıyor ve ölüyoruz. Şimdi bu durumda dünyadaki zaman neyi gösterir? Cevap gayet basit: Dünyadaki takvim ve saat donduğu andan yani 20 Şubat 2024 saat on ikiden itibaren tekrar başlayacaktır. Evrendeki tüm uzay, enerjiden oluşmuş kuantum alanlardır. Buna bir benzetme yaparsak; şişirilmemiş boş balonla, şişirilmiş içi dolu balonun durumuna benzetilebilir. Yani kendi oluşturdukları mesafeyi katederek yine kendi oluşturdukları zamanı da kullanmış oluyorlar. Fizik yasaları evrende doğrusal akıp giden bir zaman yaratılmadığını söylüyor. Bilindiği gibi zamana dördüncü boyut deniyor. İşte enerjinin hareket için kullandığı bu hız aralıklarına zaman diyoruz. Yani telefon görüşmesi olamazdı. Dolayısıyla kuantum dünyasında hareket durmaz, durursa, zaman da durur. Eğer uydu ile dünyadaki saatlerde bu zaman farkı ayarlanmasaydı ne olurdu? O zaman yanı başınızda oturan arkadaşınıza telefon ettiğinizde bile gönderdiğiniz sinyal, arkadaşınızın telefonu on santim ötede olmasına rağmen onu asla bulamaz ve kontak kuramazdı. Bu durum defalarca kanıtlanmıştır. Tabi, hareket etmek demek, enerji harcamak demektir. Daha basit olarak söylersek; zaman olarak bildiğimiz unsur hareket bağlı bir şey. Sistemde her nesne kendi zamanını kendi içinde barındırıyor. Zamanın bu gerçekliğini, hepinizin kullandığı cep telefonları üzerinden bir örnek vererek anlatayım.