Zaman Nedir?

Muller Şimdi, Zamanın fiziği S. Ancak bu boyut diğer boyutlardan ayrı olarak var olan bir boyut değildir. Evrendeki zamanın durumu budur. Ve tüm olgular, kendine özgü mesafelerde hareket ederek oluşur. Hareket yoksa zaman da yoktur uzay da yoktur. Ancak arada şu fark vardır, şişirilmemiş balon içi boş olsa da hala nesnedir ama içi boş uzayın nesnesi yok demektir. Kısaca uçmakta iken donan kuş, tam düşerken donan taş, dalgalanan deniz hareket eden insanlar vs. Öyle düz bir akış şeklinde değil tıpkı bir film şeridi şeklinde kare kare devam eder. Evrenin çalışan sisteminin temeli böyledir. Bu konunun daha kolay anlaşılması için bir kurgu hikâye ile anlatayım:Diyelim ki Tanrı bir nedenle kendi katında takvim ve saati olan bir cihaz yaptı. ” Richard Muller a. Muller’in söylediği şey, uzay ve zaman biri birinden ayrı iki şey değil, birleşik özelliklerdir. Eğer evrendeki zaman olaylardan bağımsız, kendiliğinden akıp geçen bir yapıda olsaydı, o zaman dünyadaki saat de, Tanrı’nın saatiyle aynı 100 yıl sonrasını göstermesi gerekirdi. Ayrıca başlangıçta bizim istatistiksel matematik dediğimiz sistem devrede. O anda tüm evrende hareket dondu, fizik yapı tamamen durdu. O anda tüm evren ve dünyada durmuş olan her şey kaldığı yerden harekete geçti. Böylece dünyanın her yeriyle anında görüşebiliyoruz. Dolayısıyla kuantum dünyasında hareket durmaz, durursa, zaman da durur. Konuyu özetlersek; evrende, bağımsız sabit bir hızda akıp giden zaman diye bir mevhum yok. 140Prof. Yani zaman verilerek ölçülebiliyor. Sonra bu cihazı dünyadaki takvim ve saate göre ayarladı. Sistemde her nesne kendi zamanını kendi içinde barındırıyor. Bilindiği gibi zamana dördüncü boyut deniyor. g. Evrendeki tüm uzay, enerjiden oluşmuş kuantum alanlardır. “Uzay ve zaman, görelilikle birbirine bağlanır. Cep telefonları GPS (Global Positioning System) görelilik teorisinin zaman denklemlerini kullanarak çalışır. “Büyük patlama “öncesinde” ne uzay vardı ne de zaman' Richard A. Zaten titreşim yani frekans, birim saniyedeki titreşim sayısıdır. Yine diyelim ki, bir süre sonra bir nedenle evrendeki hareketi durdurmaya karar verdi. Eğer uydu ile dünyadaki saatlerde bu zaman farkı ayarlanmasaydı ne olurdu? O zaman yanı başınızda oturan arkadaşınıza telefon ettiğinizde bile gönderdiğiniz sinyal, arkadaşınızın telefonu on santim ötede olmasına rağmen onu asla bulamaz ve kontak kuramazdı. Dolayısıyla başlangıçta ortaya henüz sayacak bir şey çıkmamışken, bir nesne yokken, böyle bir sayısal sistemin kendinde içkin var olması veya tasarlanması da çok düşündürücüdür. Zamanın bu gerçekliğini, hepinizin kullandığı cep telefonları üzerinden bir örnek vererek anlatayım. İşte enerjinin hareket için kullandığı bu hız aralıklarına zaman diyoruz. Dolayısıyla önce uzay-zaman konusunu işleyelim sonra matematiğe devam edeceğiz. Zaman, diğer boyutların hepsine içkin olarak var. Bu durumda, hangi ölçekte olursa olsun, uzay denilen hacim ya da alan, aynı zamanda başı ve sonu arasında bir mesafeye sahiptir. O kendi salınım, titreşim yaparak uzay dediğimiz kapsadığı alanını, kendi oluşturuyor. Biz bu içinde enerji olan alanların kapsadığı dış sınırlarına hacim ya da uzay diyoruz. Peki aradan geçen bu aylar yıllar nedir? Kendiliğinden geçen bir zaman yoksa, bizim bu deneyimlediğimiz süre nedir?Bu bölüme kadar hep evrenin bigbang öncesi durumlarındaki birçok bilinmezler veya cevapsız soruları işledim ve yasaların nasıl var olup da bu evreni oluşturabildiğine dikkat çektim. Burada doğal olarak aklınıza şu gelebilir; dağlar, taşlar kayalar vs. Şimdi bu konuyu mümkün olduğu kadar anlaşılır bir şekilde açıklamaya çalışayım: Öncelikle, uzay bir boşluk değil, bir nesnedir. gibi mesafe ve hareket süresi için de kullanılan bir unsurdur. 140. Yani kendi oluşturdukları mesafeyi katederek yine kendi oluşturdukları zamanı da kullanmış oluyorlar. Biliyorsunuz istatistik, nicelik yani sayılacak nesneler, doneler gerektiren bir matematik alanıdır. Özetlersek zamanı Einstein’in görelilik kuramından itibaren sabit bir şekilde akıp gitmediğini, kütle çekimi ve hıza göre değişken olduğunu biliyoruz. Zira yukarıda da belirtiğim gibi en, boy, derinlik dediğimiz boyutlar başıyla sonu arasında kendi ölçeklerinde mesafelere sahipler. Fizik yasaları evrende doğrusal akıp giden bir zaman yaratılmadığını söylüyor. Çünkü kuantum alanları uzay oluştururken, bir şeyin içine girip kendine yer açmaya, sığmaya çalışmıyor. Bu mesafeleri frekans dediğimiz titreşimler oluşturuyor. Bu yüzden dünyadaki saatler yaklaşık yirmi kilometre yukarıdaki uydulardaki saatlerden günde 38 milisaniye daha geri kalır. tamamı atomlarına kadar donmuş her şey o anda çalışmaya başladılar. Zira kütle çekimi zamanı yavaşlatır. Şimdi bu durumda dünyadaki zaman neyi gösterir? Cevap gayet basit: Dünyadaki takvim ve saat donduğu andan yani 20 Şubat 2024 saat on ikiden itibaren tekrar başlayacaktır. Bir süre sonra Tanrı geri geldi ve takvime baktı, takvim 2124 gösteriyordu yani aradan 100 yıl geçmişti. Yani telefon görüşmesi olamazdı. Konuya iyi derecede aşina olmayanlar için burada da çok sürpriz yapılanmalar var. İyi de var olan her şey gibi, biz de doğup bir süre sonra yaşlanıyor ve ölüyoruz. O da bilime göre tüm evrende kesikli hareket eder. Yani ortada uzay yoktur. Zira dağ, taş, demir, çelik var olan her nesne atomlardan oluşur ve tüm atomlar, kuantumlardan oluşan yapısı gereği durmaksızın hareket halindedir. Bu da sinyallerin çıkış ve gideceği cihazların konumlarında kilometrelerce sapmaya sebep olur demektir. InstagramXFacebookLinkedlnBu makalede öne sürülen fikir ve yaklaşımlar tamamıyla yazarlarının özgün düşünceleridir ve Onedio'nun editöryal politikasını yansıtmayabilir. Tabi, hareket etmek demek, enerji harcamak demektir. Dolayısıyla içinde bir şey olmadan uzay oluşamaz. Uzayın dış çizgisi yoktur dedik. Buna bir benzetme yaparsak; şişirilmemiş boş balonla, şişirilmiş içi dolu balonun durumuna benzetilebilir. Her neyse, hepsine gelecek bölümde devam edeceğim. Şimdi artık doğa yasalarının eş deyişle fizik yasalarının bigbang anı ve hemen sonrası durumuna bakacağız. Ayrıca zaman, gündelik yaşamda da bir saatlik yol on dakikalık iş vs. Bu durum birçok deneyle de kanıtlanmıştır. Son olarak zaman ile ilgili bir başka özellik var. Bu durum defalarca kanıtlanmıştır. İşte bu nedenle önceki bölümde fizik yasaları, amiyane bir tabirle önünde bulduğu enerji dediğimiz hammaddeye bakıp, ortada hiçbir örneği yokken, uzay zaman gibi ilginç bir mekanizmayı ön görmesi veya tasarlaması müthiş bir sonuçtur dedim. e S. Enerjinin harcanması ise süreç gerektirir. Uzay ve zamanda yaşamıyoruz, uzay-zamanda yaşıyoruz. Nokta dahil, Planck uzunluğu kapsamında olan tüm nesneler yapılarında mesafe barındır. Yani uzay olarak görülen şeyin içi boş değildir, çok seyreltikte de olsa enerji bulunan alanlardır. Uzatmayalım, Tanrı evreni yeniden harekete geçirmek için düğmeye bastı. Önceki bölümün sonunda fizik yasalarının neler yaptığına geçmeden önce başlangıçta ki uzay zamanın özellikle zaman konusunun çok karmaşık ve şaşırtıcı bir oluşum olduğunu belirtmiştim. Bu yüzden NASA gönderilen uydulardaki saatlerin hızları yerdeki saatlerin hızına göre ayarlanmış, senkronize edilmiş olarak göndermiştir. Daha basit olarak söylersek; zaman olarak bildiğimiz unsur hareket bağlı bir şey. Önündeki cihaza baktı takvim 20 Şubat 2024 saat on ikiyi gösteriyordu ve düğmeye bastı. Bu sistem, gönderilen sinyalin yerini bulması için uydu ve yerdeki saatin eş zamanlı olması zorunludur, yoksa kullanılamaz. Böylece yanındaki saat, dünyadaki saat ile eş zamanlı çalışmaya başladı. Tabii bu yanlış bir değerlendirme olur. Konuya ödüllü fizik profesörü Richard Muller’den alıntıyla başlayalım. İşte akıp geçen bir zaman olmadığı için hareket durunca zaman da durdu. . gibi milyonlarca, milyarlarca yıl sabit duran hareket etmeyen nesneler var ama zaman durmuyor diyebilirsiniz. Ve her şey kendine özgü belli bir hız aralığında enerjiyi harcayabilir. Yani olaylar, enerjilerini, an, an dediğimiz kesikli aralıklarla değişim gösteriyor.

Zaman Nedir?

Evrendeki zamanın durumu budur. Uzayın dış çizgisi yoktur dedik. Bu mesafeleri frekans dediğimiz titreşimler oluşturuyor. Hareket yoksa zaman da yoktur uzay da yoktur. Ve her şey kendine özgü belli bir hız aralığında enerjiyi harcayabilir. Zira yukarıda da belirtiğim gibi en, boy, derinlik dediğimiz boyutlar başıyla sonu arasında kendi ölçeklerinde mesafelere sahipler. Şimdi artık doğa yasalarının eş deyişle fizik yasalarının bigbang anı ve hemen sonrası durumuna bakacağız. Şimdi bu konuyu mümkün olduğu kadar anlaşılır bir şekilde açıklamaya çalışayım: Öncelikle, uzay bir boşluk değil, bir nesnedir. “Uzay ve zaman, görelilikle birbirine bağlanır. Önceki bölümün sonunda fizik yasalarının neler yaptığına geçmeden önce başlangıçta ki uzay zamanın özellikle zaman konusunun çok karmaşık ve şaşırtıcı bir oluşum olduğunu belirtmiştim. İşte enerjinin hareket için kullandığı bu hız aralıklarına zaman diyoruz. İşte akıp geçen bir zaman olmadığı için hareket durunca zaman da durdu. Yani uzay olarak görülen şeyin içi boş değildir, çok seyreltikte de olsa enerji bulunan alanlardır. Ayrıca zaman, gündelik yaşamda da bir saatlik yol on dakikalık iş vs. O anda tüm evrende hareket dondu, fizik yapı tamamen durdu. Önündeki cihaza baktı takvim 20 Şubat 2024 saat on ikiyi gösteriyordu ve düğmeye bastı. Bu yüzden dünyadaki saatler yaklaşık yirmi kilometre yukarıdaki uydulardaki saatlerden günde 38 milisaniye daha geri kalır. Enerjinin harcanması ise süreç gerektirir. İyi de var olan her şey gibi, biz de doğup bir süre sonra yaşlanıyor ve ölüyoruz. Peki aradan geçen bu aylar yıllar nedir? Kendiliğinden geçen bir zaman yoksa, bizim bu deneyimlediğimiz süre nedir?Bu bölüme kadar hep evrenin bigbang öncesi durumlarındaki birçok bilinmezler veya cevapsız soruları işledim ve yasaların nasıl var olup da bu evreni oluşturabildiğine dikkat çektim. Öyle düz bir akış şeklinde değil tıpkı bir film şeridi şeklinde kare kare devam eder. Muller’in söylediği şey, uzay ve zaman biri birinden ayrı iki şey değil, birleşik özelliklerdir. Zaman, diğer boyutların hepsine içkin olarak var. Bu da sinyallerin çıkış ve gideceği cihazların konumlarında kilometrelerce sapmaya sebep olur demektir. Sonra bu cihazı dünyadaki takvim ve saate göre ayarladı. O da bilime göre tüm evrende kesikli hareket eder. Ayrıca başlangıçta bizim istatistiksel matematik dediğimiz sistem devrede. Eğer evrendeki zaman olaylardan bağımsız, kendiliğinden akıp geçen bir yapıda olsaydı, o zaman dünyadaki saat de, Tanrı’nın saatiyle aynı 100 yıl sonrasını göstermesi gerekirdi. tamamı atomlarına kadar donmuş her şey o anda çalışmaya başladılar. Uzay ve zamanda yaşamıyoruz, uzay-zamanda yaşıyoruz. Zamanın bu gerçekliğini, hepinizin kullandığı cep telefonları üzerinden bir örnek vererek anlatayım. Yani ortada uzay yoktur. Bu durumda, hangi ölçekte olursa olsun, uzay denilen hacim ya da alan, aynı zamanda başı ve sonu arasında bir mesafeye sahiptir. Biliyorsunuz istatistik, nicelik yani sayılacak nesneler, doneler gerektiren bir matematik alanıdır. İşte bu nedenle önceki bölümde fizik yasaları, amiyane bir tabirle önünde bulduğu enerji dediğimiz hammaddeye bakıp, ortada hiçbir örneği yokken, uzay zaman gibi ilginç bir mekanizmayı ön görmesi veya tasarlaması müthiş bir sonuçtur dedim. Konuya ödüllü fizik profesörü Richard Muller’den alıntıyla başlayalım. Zira kütle çekimi zamanı yavaşlatır. Yani telefon görüşmesi olamazdı. Tabi, hareket etmek demek, enerji harcamak demektir. Dolayısıyla kuantum dünyasında hareket durmaz, durursa, zaman da durur. Zira dağ, taş, demir, çelik var olan her nesne atomlardan oluşur ve tüm atomlar, kuantumlardan oluşan yapısı gereği durmaksızın hareket halindedir. Her neyse, hepsine gelecek bölümde devam edeceğim. g. Bir süre sonra Tanrı geri geldi ve takvime baktı, takvim 2124 gösteriyordu yani aradan 100 yıl geçmişti. Bilindiği gibi zamana dördüncü boyut deniyor. Sistemde her nesne kendi zamanını kendi içinde barındırıyor. Ancak bu boyut diğer boyutlardan ayrı olarak var olan bir boyut değildir. Özetlersek zamanı Einstein’in görelilik kuramından itibaren sabit bir şekilde akıp gitmediğini, kütle çekimi ve hıza göre değişken olduğunu biliyoruz. Eğer uydu ile dünyadaki saatlerde bu zaman farkı ayarlanmasaydı ne olurdu? O zaman yanı başınızda oturan arkadaşınıza telefon ettiğinizde bile gönderdiğiniz sinyal, arkadaşınızın telefonu on santim ötede olmasına rağmen onu asla bulamaz ve kontak kuramazdı. Cep telefonları GPS (Global Positioning System) görelilik teorisinin zaman denklemlerini kullanarak çalışır. Bu durum birçok deneyle de kanıtlanmıştır. Bu durum defalarca kanıtlanmıştır. O anda tüm evren ve dünyada durmuş olan her şey kaldığı yerden harekete geçti. Kısaca uçmakta iken donan kuş, tam düşerken donan taş, dalgalanan deniz hareket eden insanlar vs. Ancak arada şu fark vardır, şişirilmemiş balon içi boş olsa da hala nesnedir ama içi boş uzayın nesnesi yok demektir. Konuya iyi derecede aşina olmayanlar için burada da çok sürpriz yapılanmalar var. Yani olaylar, enerjilerini, an, an dediğimiz kesikli aralıklarla değişim gösteriyor. Konuyu özetlersek; evrende, bağımsız sabit bir hızda akıp giden zaman diye bir mevhum yok. Son olarak zaman ile ilgili bir başka özellik var. Şimdi bu durumda dünyadaki zaman neyi gösterir? Cevap gayet basit: Dünyadaki takvim ve saat donduğu andan yani 20 Şubat 2024 saat on ikiden itibaren tekrar başlayacaktır. Böylece yanındaki saat, dünyadaki saat ile eş zamanlı çalışmaya başladı. Daha basit olarak söylersek; zaman olarak bildiğimiz unsur hareket bağlı bir şey. Böylece dünyanın her yeriyle anında görüşebiliyoruz. Çünkü kuantum alanları uzay oluştururken, bir şeyin içine girip kendine yer açmaya, sığmaya çalışmıyor. Yani kendi oluşturdukları mesafeyi katederek yine kendi oluşturdukları zamanı da kullanmış oluyorlar. Dolayısıyla başlangıçta ortaya henüz sayacak bir şey çıkmamışken, bir nesne yokken, böyle bir sayısal sistemin kendinde içkin var olması veya tasarlanması da çok düşündürücüdür. Evrendeki tüm uzay, enerjiden oluşmuş kuantum alanlardır. Bu konunun daha kolay anlaşılması için bir kurgu hikâye ile anlatayım:Diyelim ki Tanrı bir nedenle kendi katında takvim ve saati olan bir cihaz yaptı. 140Prof. Dolayısıyla içinde bir şey olmadan uzay oluşamaz. Burada doğal olarak aklınıza şu gelebilir; dağlar, taşlar kayalar vs. O kendi salınım, titreşim yaparak uzay dediğimiz kapsadığı alanını, kendi oluşturuyor. InstagramXFacebookLinkedlnBu makalede öne sürülen fikir ve yaklaşımlar tamamıyla yazarlarının özgün düşünceleridir ve Onedio'nun editöryal politikasını yansıtmayabilir. Tabii bu yanlış bir değerlendirme olur. Yani zaman verilerek ölçülebiliyor. Evrenin çalışan sisteminin temeli böyledir. Ve tüm olgular, kendine özgü mesafelerde hareket ederek oluşur. 140. . gibi mesafe ve hareket süresi için de kullanılan bir unsurdur. Yine diyelim ki, bir süre sonra bir nedenle evrendeki hareketi durdurmaya karar verdi. Fizik yasaları evrende doğrusal akıp giden bir zaman yaratılmadığını söylüyor. Muller Şimdi, Zamanın fiziği S. Zaten titreşim yani frekans, birim saniyedeki titreşim sayısıdır. e S. Nokta dahil, Planck uzunluğu kapsamında olan tüm nesneler yapılarında mesafe barındır. Biz bu içinde enerji olan alanların kapsadığı dış sınırlarına hacim ya da uzay diyoruz. Bu yüzden NASA gönderilen uydulardaki saatlerin hızları yerdeki saatlerin hızına göre ayarlanmış, senkronize edilmiş olarak göndermiştir. Bu sistem, gönderilen sinyalin yerini bulması için uydu ve yerdeki saatin eş zamanlı olması zorunludur, yoksa kullanılamaz. Uzatmayalım, Tanrı evreni yeniden harekete geçirmek için düğmeye bastı. Dolayısıyla önce uzay-zaman konusunu işleyelim sonra matematiğe devam edeceğiz. gibi milyonlarca, milyarlarca yıl sabit duran hareket etmeyen nesneler var ama zaman durmuyor diyebilirsiniz. ” Richard Muller a. Buna bir benzetme yaparsak; şişirilmemiş boş balonla, şişirilmiş içi dolu balonun durumuna benzetilebilir. “Büyük patlama “öncesinde” ne uzay vardı ne de zaman' Richard A.