Mutluluk ve yoksulluk arasında nasıl bir bağ var?

 
Mutluluk ve yoksulluk arasında nasıl bir bağ var? Mutluluk ve yoksulluk arasında nasıl bir bağ var?

Proceedings of the National Academy of Sciences (PNAS) bilim bülteninde yayınlanan araştırmada, küresel şekilde dağılmış 19 bölgedeki yerli ve yerel topluluklarda yaşayan 2. 966 kişiyle anket yapılmış. Araştırmacılar çok düşük parasal gelire sahip birçok topluluğun, yaşamlarından zengin ülkelerdeki insanlara benzer seviyelerde memnuniyet duyduğunu gösteriyor. Makalenin kıdemli yazarı Victoria Reyes Garcia, “Gelir ve yaşamdan duyulan memnuniyet arasında sıklıkla gözlenen bu güçlü bağlantı evrensel bir durum olmadığı gibi, sanayileşmiş ekonomilerce üretilen servetin, insanların mutlu hayatlar sürmesi için gerekli olmadığını da kanıtlıyor” diyor. Sonuçlar, parasal bağlamda ölçülen yüksek seviyelerde maddi servet olmadan da insan topluluklarının üyeleri için çok tatminkar yaşamlar sağlayabileceği görüşüyle tutarlılık gösteriyor. İncelenen ufak ölçekli topluluklarda hayattan duyulan ortalama memnuniyet puanı, 0-10 arasındaki bir ölçekte 6,8 olarak çıkmış. Fakat Kanada’daki McGill Üniversitesiyle ortaklaşa yürütülen yeni çalışmada, bu bağlantının evrensel olup olmadığını sorgulatan sebepler olabileceği gösteriliyor. “Ancak bu önemli etmenler topluluktan topluluğa önemli ölçüde değişebilir ve tersi şekilde, ufak bir etmen grubu her yerde hakim olabilir” diyor Galbraith. Barselona Otonom Üniversitesi ve Kanada Üniversitesinde çalışan baş makale yazarı araştırmacı Eric Galbraith’e göre sonuçlar, “Şaşırtıcı şekilde çok düşük parasal geliri olan pek çok topluluğun hayattan yüksek seviyelerde memnuniyet duyduğunu ve puanların zengin ülkelerdekine benzer olduğunu” gösteriyor. Araştırmacılar, artık pek çok yerli ve yerel topluluğun hayattan yüksek seviyelerde memnuniyet duyduğunu aktardığını bilmelerine rağmen, bunun sebebini bilmediklerini vurguluyorlar. YENİ ÇALIŞMA SADECE ZENGİN TOPLUMLARDA MUTLU OLUNMAYACAĞINI GÖSTERDİPopuler Science Türkçede yer alan habere göre ekonomik büyüme sıklıkla düşük gelirli ülkelerde yaşayan insanların refahını artırmanın kesin bir yolu olarak tarif ediliyor. Barselona Otonom Üniversitesi Çevre Bilimleri ve Teknolojileri Enstitüsünde yürütülen yeni çalışmanın sonucu bu şekilde. Aradaki bu güçlü bağlantı, insanların sadece zengin toplumlarda mutlu olabildiğini akıllara getirebilir. Geride bıraktığımız onlarca yılda yürütülen ve yüksek gelirli ülkelerde yaşayan kişilerin düşük gelirli ülkelerdeki insanlara kıyasla hayatlarından daha memnun olduklarını gösteren küresel anketler bu stratejiyi destekliyor. Ankete katılan hanelerin sadece yüzde 64’ünün herhangi bir nakit geliri bulunuyor. Bu gibi puanlar genelde diğer anketlerdeki zengin İskandinav ülkelerinde görülürken, Galbraith “Söz konusu toplulukların pek çoğu geçmişte marjinalleşme ve baskıdan muzdarip olmasına rağmen durum böyle” diyor. Yoğun kaynaklı ekonomik büyümenin yüksek seviyelerdeki öznel refaha ulaşmada gerekli olmadığını gösteren güçlü kanıtlar sunan bulgular, insanların mutluluğu ve sürdürülebilirlik için de iyi bir haber niteliği taşıyor. Önceki çalışmalarda aile, sosyal destek, insan ilişkileri, spiritüellik ve doğayla olan bağlantıların, bu mutluluğun dayandığı önemli etmenler arasında olduğu öne sürüldü. ”",Dünya çapındaki pek çok yerli halk ve topluluk, çok az paraları olmasına karşın çok tatminkar hayatlar sürüyor. Dünya Mutluluk Raporu gibi küresel ölçekte yürütülen çoğu ankette sanayileşmiş toplumların vatandaşlarından alınan binlerce yanıt toplanırken, bu anketlerde para alışverişinin gündelik yaşamda asgari rol oynadığı ve insanların geçimlerinin doğrudan doğaya bağlı olduğu ufak ölçekli topluluklar genelde gözden kaçıyor. Toplulukların hepsinde yüksek memnuniyet görülmezken (5,1 kadar düşük ortalamalar var), bölgelerin dört tanesinde ortalama puanların 8’den yüksek olduğu görülmüş. “Bu farklı topluluklarda hayattan memnuniyet duymayı sağlayan şeyin ne olduğuyla ilgili daha fazla bilgi edinmek, sürdürülebilirlik krizini ele alırken diğer pek çok insanın da daha tatminkar hayatlar sürmesine yardımcı olabilir. ",.

Mutluluk ve yoksulluk arasında nasıl bir bağ var?

Fakat Kanada’daki McGill Üniversitesiyle ortaklaşa yürütülen yeni çalışmada, bu bağlantının evrensel olup olmadığını sorgulatan sebepler olabileceği gösteriliyor. Proceedings of the National Academy of Sciences (PNAS) bilim bülteninde yayınlanan araştırmada, küresel şekilde dağılmış 19 bölgedeki yerli ve yerel topluluklarda yaşayan 2. Yoğun kaynaklı ekonomik büyümenin yüksek seviyelerdeki öznel refaha ulaşmada gerekli olmadığını gösteren güçlü kanıtlar sunan bulgular, insanların mutluluğu ve sürdürülebilirlik için de iyi bir haber niteliği taşıyor. Barselona Otonom Üniversitesi ve Kanada Üniversitesinde çalışan baş makale yazarı araştırmacı Eric Galbraith’e göre sonuçlar, “Şaşırtıcı şekilde çok düşük parasal geliri olan pek çok topluluğun hayattan yüksek seviyelerde memnuniyet duyduğunu ve puanların zengin ülkelerdekine benzer olduğunu” gösteriyor. ",. Geride bıraktığımız onlarca yılda yürütülen ve yüksek gelirli ülkelerde yaşayan kişilerin düşük gelirli ülkelerdeki insanlara kıyasla hayatlarından daha memnun olduklarını gösteren küresel anketler bu stratejiyi destekliyor. Barselona Otonom Üniversitesi Çevre Bilimleri ve Teknolojileri Enstitüsünde yürütülen yeni çalışmanın sonucu bu şekilde. “Ancak bu önemli etmenler topluluktan topluluğa önemli ölçüde değişebilir ve tersi şekilde, ufak bir etmen grubu her yerde hakim olabilir” diyor Galbraith. Araştırmacılar, artık pek çok yerli ve yerel topluluğun hayattan yüksek seviyelerde memnuniyet duyduğunu aktardığını bilmelerine rağmen, bunun sebebini bilmediklerini vurguluyorlar. Aradaki bu güçlü bağlantı, insanların sadece zengin toplumlarda mutlu olabildiğini akıllara getirebilir. 966 kişiyle anket yapılmış. YENİ ÇALIŞMA SADECE ZENGİN TOPLUMLARDA MUTLU OLUNMAYACAĞINI GÖSTERDİPopuler Science Türkçede yer alan habere göre ekonomik büyüme sıklıkla düşük gelirli ülkelerde yaşayan insanların refahını artırmanın kesin bir yolu olarak tarif ediliyor. Makalenin kıdemli yazarı Victoria Reyes Garcia, “Gelir ve yaşamdan duyulan memnuniyet arasında sıklıkla gözlenen bu güçlü bağlantı evrensel bir durum olmadığı gibi, sanayileşmiş ekonomilerce üretilen servetin, insanların mutlu hayatlar sürmesi için gerekli olmadığını da kanıtlıyor” diyor. Dünya Mutluluk Raporu gibi küresel ölçekte yürütülen çoğu ankette sanayileşmiş toplumların vatandaşlarından alınan binlerce yanıt toplanırken, bu anketlerde para alışverişinin gündelik yaşamda asgari rol oynadığı ve insanların geçimlerinin doğrudan doğaya bağlı olduğu ufak ölçekli topluluklar genelde gözden kaçıyor. Sonuçlar, parasal bağlamda ölçülen yüksek seviyelerde maddi servet olmadan da insan topluluklarının üyeleri için çok tatminkar yaşamlar sağlayabileceği görüşüyle tutarlılık gösteriyor. ”",Dünya çapındaki pek çok yerli halk ve topluluk, çok az paraları olmasına karşın çok tatminkar hayatlar sürüyor. “Bu farklı topluluklarda hayattan memnuniyet duymayı sağlayan şeyin ne olduğuyla ilgili daha fazla bilgi edinmek, sürdürülebilirlik krizini ele alırken diğer pek çok insanın da daha tatminkar hayatlar sürmesine yardımcı olabilir. Önceki çalışmalarda aile, sosyal destek, insan ilişkileri, spiritüellik ve doğayla olan bağlantıların, bu mutluluğun dayandığı önemli etmenler arasında olduğu öne sürüldü. Bu gibi puanlar genelde diğer anketlerdeki zengin İskandinav ülkelerinde görülürken, Galbraith “Söz konusu toplulukların pek çoğu geçmişte marjinalleşme ve baskıdan muzdarip olmasına rağmen durum böyle” diyor. Ankete katılan hanelerin sadece yüzde 64’ünün herhangi bir nakit geliri bulunuyor. Araştırmacılar çok düşük parasal gelire sahip birçok topluluğun, yaşamlarından zengin ülkelerdeki insanlara benzer seviyelerde memnuniyet duyduğunu gösteriyor. İncelenen ufak ölçekli topluluklarda hayattan duyulan ortalama memnuniyet puanı, 0-10 arasındaki bir ölçekte 6,8 olarak çıkmış. Toplulukların hepsinde yüksek memnuniyet görülmezken (5,1 kadar düşük ortalamalar var), bölgelerin dört tanesinde ortalama puanların 8’den yüksek olduğu görülmüş.