İsmet Paşa, neden Cumhuriyet’in Orhan Gazi’sidir?

Tanpınar, dünü, bugünü ve yarını şu zaviyeden seyreder: “Ben Orhan Gazi’nin mübarek eliyle kurduğu bu terkibin devam etmesini, yıkılmamasını istiyorum. O sırada dükkânların birinde yüksek sesle konuşanları gördüm. ” minvalinde konuştu. Yolum tesadüfen Irgandı Köprüsü’ne de düştü. Kentin geçirdiği dönüşümden sitemli bir tonda bahseden fötr şapkalı adamın cümlelerinin bitiminde, içlerinden görece daha yaşlı olanı bana hitaben, “Hoş geldin. İki ahbap deminki münakaşayı sürdürüyorlardı kesik kesik. Tarihî Türkiye’nin peşindeyim…”Şehir tarihine meraklı bir gençken eski Bursa’yı dolaşıyordum. . Sohbet, muhabbet biraz daha devam etti, akşam olmak üzereydi ki mecliste bulunanlar yavaşça toparlanıp gitmeye hazırlanıyordu, devamında herkes evlerine yollandı. Biz gençliğimizde ona hayrandık. Merak bu ya, ben de dâhil oldum içeri. Hoş bulduktan sonra adamın masasının önündeki sandalyeye oturdum. Bunu gören amca, “İsmet Paşa, çok büyük adamdı çok. ” dedi. O sırada benim gözüm beni buyur eden adamın masasının üstünde bulunan İsmet İnönü fotoğrafına takıldı. İsmet Paşa’ya hayran olan bu adam, Mısrî Dergâhı’nın son postnişini Mehmed Şemseddin Ulusoy’un (1867-1936) torunu Mecdi Ulusoy’dan başkası değildi.

İsmet Paşa, neden Cumhuriyet’in Orhan Gazi’sidir?

” minvalinde konuştu. ” dedi. Bunu gören amca, “İsmet Paşa, çok büyük adamdı çok. . O sırada benim gözüm beni buyur eden adamın masasının üstünde bulunan İsmet İnönü fotoğrafına takıldı. Kentin geçirdiği dönüşümden sitemli bir tonda bahseden fötr şapkalı adamın cümlelerinin bitiminde, içlerinden görece daha yaşlı olanı bana hitaben, “Hoş geldin. Tanpınar, dünü, bugünü ve yarını şu zaviyeden seyreder: “Ben Orhan Gazi’nin mübarek eliyle kurduğu bu terkibin devam etmesini, yıkılmamasını istiyorum. İsmet Paşa’ya hayran olan bu adam, Mısrî Dergâhı’nın son postnişini Mehmed Şemseddin Ulusoy’un (1867-1936) torunu Mecdi Ulusoy’dan başkası değildi. Yolum tesadüfen Irgandı Köprüsü’ne de düştü. Biz gençliğimizde ona hayrandık. O sırada dükkânların birinde yüksek sesle konuşanları gördüm. Merak bu ya, ben de dâhil oldum içeri. İki ahbap deminki münakaşayı sürdürüyorlardı kesik kesik. Hoş bulduktan sonra adamın masasının önündeki sandalyeye oturdum. Sohbet, muhabbet biraz daha devam etti, akşam olmak üzereydi ki mecliste bulunanlar yavaşça toparlanıp gitmeye hazırlanıyordu, devamında herkes evlerine yollandı. Tarihî Türkiye’nin peşindeyim…”Şehir tarihine meraklı bir gençken eski Bursa’yı dolaşıyordum.