Ali Sirmen: Kader mi?

Sevgili,5-6 Şubat gecelerini televizyonun başında Hatay, Malatya depreminin birinci yıldönümü görüntülerini izleyerek geçirdim. Sohbet ediyoruz. Beni yedek teğmen olduğum için olsa gerek şoförün yanındaki mahalle aldılar. Tabii şoförün kulağını büküyorlar: “Aman dikkat et, geçenlerde Tahsin’in başına geleni unutma! İki de çocuk bıraktı arkasında. Haldun Solmaztürk olayın pek sıradan olmadığını söyledi. Bir emir geldi İstanbul’a gideceğim. Ve deprem hamakatın çaresizliği içindeki adam için değiştirilemez bir kader olarak kalıyor. . Tuzla’da piyade okulunda bir törene gitmek için dışarı çıkmaya hazırlanan genç asteğmenlere Atatürk resmini yakalarına takmaları söyleniyor. ***Gerçekten de kararı anlamak mümkün değildir. Aldım yanıma, başladı söylenmeye. Sonunda resmi takmak istemeyen bu üç kişiyle onların bu davranışını kınayan dört arkadaşı arasındaki tartışma soruşturma konusu oluyor. Yine televizyonda programları izlerken son günlerin en önde gelen tartışma konularından biri: Tarikatlar, cemaatler gözlerini milli eğitime, okullara dikmişler. Gerçekten de üzerinde ciddiyetle durulması gereken bir olayla karşı karşıyayız. Geçenlerde yaşadığımız bir olayı emekli Tuğgeneral Haldun Solmaztürk bir programda anlattı. Devlet de bunları isteyenlere peşkeş çekmeye hazır. Kafam iyice bozuk. Bayburt’tan çıkıp Ziganaları tırmanarak başlayan yolculuğumuz ilginç geçiyor. . Kimse bir çıkar yolu gösteremiyor. yüzyılda varabildiği zekâ, merhamet, diğerkâmlık, dürüstlük, sevgi ve anlayış düzeyi hakkında hem hüzünlendirecek hem de utanılacak duygularla başbaşa kalıyorum. ",. ”Şoför bıçkın. Çünkü Atatürk resmini takmayı reddedenlerle bu hareketi kınayanlar aynı yaptırıma uğruyorlar. Geçen gün Samsun’a gidiyoruz. Sayıları üçe çıkıyor. Programa katılan Haldun Solmaztürk bu kararın son derece yadırgatıcı olduğunu söylüyor. Benim de yine böyle bir Temel fıkram var: Temel yolda yürürken bir yandan da gazetesine bakıyor. Sordum:-Şimdi söyle ulan, kaza kader mi değil mi?Ama söyle Allah aşkına teğmenim, kaza kader mi değil mi?”Hadi söyle bakalım şimdi!. Otobüsten bileti aldık. Hangimiz hayatta böyle bir durumla karşılaşmadık? Şoför ulusal tepki koyuyor ortaya. Şoför anlatmaya başlıyor: “Teğmenim benim bir sınıf arkadaşım var. Çektim arabayı sağa. Bir şey olmaz evelallah!Hem de kaza dediğin nedir ki? Kaza kader. Şimdiye kadar konuştuklarımızın hepsi boşa gittiğine göre bari konuşmayalım ve canımız sıkılmasın. Dayadım tabancayı kafasına. Tartışmaya başlıyorlar. İnatçı, dediğim dedik. Hüzünleniyorum. Yürek parçalayıcı ve insanın 21. Bunlardan biri öneriyi reddediyor. Tahsin’i de daha yeni kaybetmişiz. Üçü resim takmak istemeyen, dördü de bunların o davranışına karşı çıkan olmak üzere yedi kişi hakkındaki karar şöyle oluyor: Yedi teğmenin de aynı suçtan TSK’den ihracına karar veriliyor. Tarikat ve cemaatler TSK’nin başında bir kader midir, değil midir hep beraber göreceğiz. Hepsi boş laf. Ve hemen yapıştırıyor: “Eyvah şimdi düşeceğim. Onların bu davranışını yadırgayan dört arkadaşı daha tartışmaya katılıyorlar. Bu yine de dayatıyor, kaza kader değildir diye. Ona iki kişi daha katılıyor. Olacağı varsa olur. İleride bir muz kabuğu görüyor. ”Artık deprem konuşulmasından sıkıldım. Bu gibi durumlarda hep isyanla karışık olan şunu soruyorum: “Bu kadar hamakat, bu kadar vurdumduymazlık, bu kadar gaddarlık, bu kadar hak tanımazlık, bu kadar sevgisizlik kader mi?”***Kaç yıl oluyor, Bayburt’ta yedek subay askerliğimi yapıyorum. Kimse bir umar tavsiye edemiyor.

Ali Sirmen: Kader mi?

Kafam iyice bozuk. Tabii şoförün kulağını büküyorlar: “Aman dikkat et, geçenlerde Tahsin’in başına geleni unutma! İki de çocuk bıraktı arkasında. Hepsi boş laf. Üçü resim takmak istemeyen, dördü de bunların o davranışına karşı çıkan olmak üzere yedi kişi hakkındaki karar şöyle oluyor: Yedi teğmenin de aynı suçtan TSK’den ihracına karar veriliyor. Geçenlerde yaşadığımız bir olayı emekli Tuğgeneral Haldun Solmaztürk bir programda anlattı. Otobüsten bileti aldık. Sonunda resmi takmak istemeyen bu üç kişiyle onların bu davranışını kınayan dört arkadaşı arasındaki tartışma soruşturma konusu oluyor. Tuzla’da piyade okulunda bir törene gitmek için dışarı çıkmaya hazırlanan genç asteğmenlere Atatürk resmini yakalarına takmaları söyleniyor. Kimse bir çıkar yolu gösteremiyor. Devlet de bunları isteyenlere peşkeş çekmeye hazır. Çünkü Atatürk resmini takmayı reddedenlerle bu hareketi kınayanlar aynı yaptırıma uğruyorlar. Bir emir geldi İstanbul’a gideceğim. Yine televizyonda programları izlerken son günlerin en önde gelen tartışma konularından biri: Tarikatlar, cemaatler gözlerini milli eğitime, okullara dikmişler. Ona iki kişi daha katılıyor. Benim de yine böyle bir Temel fıkram var: Temel yolda yürürken bir yandan da gazetesine bakıyor. Dayadım tabancayı kafasına. Ve hemen yapıştırıyor: “Eyvah şimdi düşeceğim. Programa katılan Haldun Solmaztürk bu kararın son derece yadırgatıcı olduğunu söylüyor. Sayıları üçe çıkıyor. İleride bir muz kabuğu görüyor. Bu gibi durumlarda hep isyanla karışık olan şunu soruyorum: “Bu kadar hamakat, bu kadar vurdumduymazlık, bu kadar gaddarlık, bu kadar hak tanımazlık, bu kadar sevgisizlik kader mi?”***Kaç yıl oluyor, Bayburt’ta yedek subay askerliğimi yapıyorum. Yürek parçalayıcı ve insanın 21. Tartışmaya başlıyorlar. Çektim arabayı sağa. Şoför anlatmaya başlıyor: “Teğmenim benim bir sınıf arkadaşım var. Haldun Solmaztürk olayın pek sıradan olmadığını söyledi. Aldım yanıma, başladı söylenmeye. Sevgili,5-6 Şubat gecelerini televizyonun başında Hatay, Malatya depreminin birinci yıldönümü görüntülerini izleyerek geçirdim. Şimdiye kadar konuştuklarımızın hepsi boşa gittiğine göre bari konuşmayalım ve canımız sıkılmasın. Geçen gün Samsun’a gidiyoruz. Hangimiz hayatta böyle bir durumla karşılaşmadık? Şoför ulusal tepki koyuyor ortaya. Kimse bir umar tavsiye edemiyor. Sordum:-Şimdi söyle ulan, kaza kader mi değil mi?Ama söyle Allah aşkına teğmenim, kaza kader mi değil mi?”Hadi söyle bakalım şimdi!. Gerçekten de üzerinde ciddiyetle durulması gereken bir olayla karşı karşıyayız. Tahsin’i de daha yeni kaybetmişiz. Sohbet ediyoruz. Hüzünleniyorum. Bir şey olmaz evelallah!Hem de kaza dediğin nedir ki? Kaza kader. Tarikat ve cemaatler TSK’nin başında bir kader midir, değil midir hep beraber göreceğiz. Bayburt’tan çıkıp Ziganaları tırmanarak başlayan yolculuğumuz ilginç geçiyor. ",. ***Gerçekten de kararı anlamak mümkün değildir. Onların bu davranışını yadırgayan dört arkadaşı daha tartışmaya katılıyorlar. Bu yine de dayatıyor, kaza kader değildir diye. Olacağı varsa olur. yüzyılda varabildiği zekâ, merhamet, diğerkâmlık, dürüstlük, sevgi ve anlayış düzeyi hakkında hem hüzünlendirecek hem de utanılacak duygularla başbaşa kalıyorum. Bunlardan biri öneriyi reddediyor. İnatçı, dediğim dedik. . ”Şoför bıçkın. Beni yedek teğmen olduğum için olsa gerek şoförün yanındaki mahalle aldılar. Ve deprem hamakatın çaresizliği içindeki adam için değiştirilemez bir kader olarak kalıyor. . ”Artık deprem konuşulmasından sıkıldım.